Անանուն, բայց խիստ պատվախնդիր արցախցիները, պարզվում է, պատրաստվում են դատական հայց հարուցել լրագրող Թաթուլ Հակոբյանի դեմ:

«Հիմքը» նրա ֆեյսբուքյան գրառումն է, որ Սարգիս Գալստյանը Բաքվի կողմից նշանակվել է Ստեփանակերտի պարետ: Հոկտեմբերի 15-ին Իլհամ Ալիեւը Ստեփանակերտի պարետ է նշանակել ոստիկանության ոմն գեներալ-մայորի:

Սա է Թաթուլ Հակոբյանի դեմ դատական հայցի հիմնավորումը: Բայց գործ ունենք ավելի հետաքրքիր տեղեկատվության հետ: Ըստ լրատվամիջոցներից մեկի՝ Սարգիս Գալստյանը մնացել է Ստեփանակերտում, քանի որ ի պաշտոնե հանդիսանում է Արցախի նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ: Արցախի նախագահի հրամանագրով Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը լուծարվել է սեպտեմբերի 28-ին:

Հոկտեմբերի 4-ից բոլոր պաշտոնյաները գտնվում են Երեւանում: Արցախում հայ բնակչություն գործնականում չկա: Ի՞նչ գործառույթներ է իրականացնում Սարգիս Գալստյանը՝ որպես Արցախի նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ, եթե Արցախում հայ չկա, կառավարման մարմիններն էլ Երեւանում են: Հայաստանում հանգրվանած Արցախի որեւէ պաշտոնյա, առաջին հերթին՝ նախագահ Սամվել Շահրամանյանը, Սարգիս Գալստյանի հետ կապ ունի՞, նրան պետական հանձնարարություններ տալի՞ս է: Դիցուք, ասենք ԿԳՄՍ նախարարը Սարգիս Գալստյանի միջոցով կարողանու՞մ է քննարկել Արցախի պետական թանգարանի կամ թատրոնի հարցը: Խնդիր է, չէ՞:

Ստեփանակերտում է մնացել, ամենայն հավանականությամբ, Արցախի պետական արխիվը: Պահպանվու՞մ է, պահպանվելու՞ է: Ի՞նչ է սպասվում ԱրՊՀ-ին: Թողնվել է բոլորովին վերջերս կապիտալ վերանորոգված շենք, գույք, սարքավորումներ, հարուստ գրադարան: Սարգիս Գալստյանը լիազորվա՞ծ է Բաքվի ուժայինների եւ համապատասխան գերատեսչությունների հետ քննարկելու նման հարցեր: Ի վերջո, փակված չէ Բաքու-Ստեփանակերտ երկխոսության թեման:

Նախագահ Շահրամանյանը նրան լիազորե՞լ է շարունակել Եվլախում սկսված բանակցությունները: Նշանակված է եղել նա Ստեփանակերտի պարետ, թե՝ ոչ ի՞նչ կարեւորություն ունի: Իրողություն է, որ Սարգիս Գալստյանը նախկինում ծառայել է Արցախի ԱԱԾ-ում, եղել է Շուշիի վարչակազմի ղեկավարի տեղակալ, Շուշիում հյուրանոցի տնօրեն, ռազմա-հայրենասիրական դաստիարակության նախարարության աշխատակազմի ղեկավար, ԿԳՄՍ նախարարության աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ:

Նրա եւ Ստեփանակերտում մնացած մի քանի այլ հայերի միջեւ տարբերությունը հսկայական է: Որոշ շրջանակներ արդեն Սարգիս Գալստանի ստեփանակերտյան առաքելության շուրջ հանրային մտահոգությունը ներկայացնում են որպես նրա դեմ «բարոյական հալածանք»: Ամենեւին: Խոսքը Սարգիս Գալստյան մարդու անձնական ընտրության մասին չէ, այլ՝ թե ինչու՞ վերջին պահին Արցախի նախագահը նրան նշանակել է աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ, եւ նա մնացել է Ստեփանակերտում: Պարզ, կենցաղային հարց. այսօր ո՞վ է վճարում Սարգիս Գալստյանին՝ որպես Ստեփանակերտում մնացած արցախցի պաշտոնյայի: Ինչպե՞ս: Ապրելու համար մարդուն ֆինանսական միջոցներ են պետք, չէ՞:

Ահա հարցերի հարցը՝ Սարգիս Գալստանը «մեր բակու՞մ է»: Ստեփանակերտում նրան ընդունում են որպես ու՞մ: Թաթուլ Հակոբյանի ֆեյսբուքյան գրառման իմաստը այս հարցի պատասխանի ակնկալիքն է: Նա անձի արժանապատվությունը չի վիրավորել: Փորձել է Արցախի իշխանությունների արձագանքն ստանալ: Իսկ նրանք այս կամ այն լրատվամիջոցի օգնությամբ սպառնալիքներ հնչեցնելու փոխարեն թող պարզաբանումներ անեն: