Իրանին հարվածելու որոշում չի ընդունվել

Հոկտեմբերի լույս 11-ի գիշերն Իսրայելի ռազմական կաբինետը չորս ժամ տեւած նիստ է անցկացրել, բայց Իրանին հարվածելու որոշում չի ընդունել, հարցը չի դրվել քվեարկության:

Ռազմական կաբինետը նույնիսկ վարչապետ Նաթանյահուին կամ պաշտպանության նախարար Գալանտին «օպերատիվ իրավիճակից բխող որոշում կայացնելու» լիազորություն չի տվել:

Ynet.go.il-ի մեկնաբանի գնահատմամբ՝ կառավարությունը «որոշում չի կայացրել՝ պահպանելով հանկարծակիության ինտրիգը»-բայց միաժամանակ ավելացնում, որ Իսրայելի վարչապետ Նաթանյահուի եւ ԱՄՆ նախագահ Բայդենի «միջեւ հեռախոսազրույցը ծանր է եղել»: Ըստ տեղեկությունների, Բայդենը պահանջել է վերջ տալ Բեյրութի ռմբակոծություններին եւ վերսկսել Գազայում հրադադարի հաստատման բանակցությունները:

Նույն աղբյուրի փոխանցմամբ՝ ԱՄՆ եւ Իսրայելի պաշտպանության նախարարների վերջին՝ հոկտեմբերի 8-ին կայացած հեռախոսազրույցն «ամերիկյան կողմը բարձր նոտաներով է անցկացրել»: Գազայի հատվածում եւ Լիբանանում հրադադարի հաստատումը կարող է լուրջ ազդեցություն թողնել ԱՄՆ նախագահական ընտրությունների վրա:

Իսրայելցի քաղաքական մեկնաբան Աթամար Այհների կարծիքով՝ ԱՄՆ-Իսրայել «առկախ հարաբերությունները ձեռնտու են Նաթանյահուին, քանի որ նման իրավիճակում պաշտպանության նախարար Գալանտի Վաշինգտոն այցը հետաձգվում է»: Իսրայելում կա՞ կառավարական ճգնաժամի նախադրյալ: Մամուլին հայտնի է դարձել, որ ռազմական կաբինետի նիստին սուր բանավեճ են ունեցել տրանսպորտի եւ պաշտպանության նախարարները: Նախօրեին բանակի հրամանատարությունը տրանսպորտի նախարար Միրի Ռեգեվին քննադատել է «պահեստազորայիններին ռազմաճակատ հասցնելու բավարար միջոցներ չհատկացնելու» համար: Գազայի հատվածում ռազմական սրացումից մեկ տարի է անցել: Թեեւ Նաթանյահուն երբեմն սուր քննադատության է ենթարկվում, բայց շարունակում է մնալ կառավարության ղեկավարի պաշտոնում: Այդուհանդերձ, նա կոալիցիոն համաձայնության վարչապետ է եւ մեծապես կախված է աջ-արմատական ուժերից:

«Իսրայելի դեմ արձակված 180 հրթիռների դիմաց պատասխանն ուշանում է»-կառավարության նիստից նման հետեւություն է արել Vesty.go.il-ի մեկնաբանը եւ ավելացրել, որ «երկրի հյուսիսը գրեթե ամենժամյա ռեժիմով ենթարկվում է հրետակոծության»: Տարբեր տեղեկություններով Իսրայելի հյուսիսային տարածքներից շուրջ կես միլիոն մարդ է տարհանվել:

Նման իրավիճակը չի կարող չազդել Իրանին պատասխան հարված հասցնելու որոշման կայացմանը: Ոչ ոք, իհարկե, չի կարող բացառել, որ ինչ-որ պահի Իսրայելն, այնուամենայնիվ, կհարվածի Իրանին կամ կիրականացնի «թիրախային ոչնչացման» գործողություն: Տվյալ դեպքում կարեւորն իրավիճակի «զգայունության կառավարումն» է, որ փորձում է իրականացնել Միացյալ Նահանգները: Վաշինգտոնն, իհարկե, շարունակում է մնալ հրեական պետության ռազմավարական դաշնակիցը եւ նրա անվտանգության երաշխավորը: Բայց Միացյալ Նահանգներին մերձավորարեւելյան լայնածավալ պատերազմը ձեռնտու չէ:

Ոչ թե նրա համար, որ «յանկիները պացիֆիստ» են, այլ՝ որ պատերազմը տարածաշրջանի «դռները բացելու է» այլ դերակատարների առջեւ: Այդ հարցում ԱՄՆ-ը եւ Իրանը կարող են «ջենթլմենական համաձայնության» գալ: