«Եթե դուք չար եք ու նեխած ներսից, ուրեմն՝ չար եք ու նեխած ներսից»․ Սյունե Սևադա

Որ հարցնես՝ Հայաստանի բոլոր խաչերը պաչած ունեն, մեռնում են Աստծո զորությանը, Աստծո ոտերին, նենց են շորերով եկեղեցի սրբում, մտածում ես՝ մարդ չեն, հրեշտակ են։ Աստվածաշունչը թեթև թերթել են տեղ-տեղ, «մի դատիր, որ չդատվես»-ը սարքել են բերանի ծամոն, ու սովորաբար օգտագործում են էն ժամանակ, երբ հարազատ մոքիրը նկատողություն ա անում հագուկապի՝ իրար հետ չսազելու մասին։ Բայց հենց մի բան դուրները չի գալիս՝ ուուուուու՜, էդ Աստվածաշունչը մի տեղ կորցնում են, ձեռքները քշտում ու ջիգյարով հո չե՛ն թաղում աջուձախ։ Ոչ երեխա են նայում, ոչ կին ու հիվանդ, ոչ մի բան, ոհմակով վրա են տալիս ու գզզզում են, արյունը խմում են, լեշը փռում արևին։
Մանրակրկտորեն թաղում են, իրենց անկարևոր, գռեհիկ, տհաճ ու գարշահոտ կարծիքը ցփնում են աջուձախ, որ ֆեյսբուքի էջերում գցած սրբի նկարներն էլ հիշեցնում ես, ու ասում ես՝ քրիստոնյային վայել պահվածք չի, եղունգներով բիբերդ քերում են։ Ոնց հասնում՝ անծանոթ մարդկանց վիրավորում են, չհասկացած երևույթները քննադատում են, վերջում մի քանի հատ էլ տեսակ-տեսակ հայհոյում են, հանգիստ շունչ քաշում։ Կիրակի վազում են եկեղեցի՝ սուրբ խաղալու։
Աստվածաշնչում մի սիրունագույն պատգամ կա։ Ասում է՝ սկզբից քո ծառը ջրիր։ Այ էս կետը եթե խորապես ընկալեք, ուրիշներին չեք հասնի։ Կզբաղվեք ձեզնով, կկառուցեք ձեր կյանքը, ձեզ ոտքի հանելով ու փոխելով՝ կլավացնեք շրջապատը, կօգնեք, կսատարեք, լավատես կլինեք։ Կարող եք անվերջ խոսել հավատքից ու սիստեմատիկ եկեղեցի գնալ։ Եթե դուք չար եք ու նեխած ներսից, ուրեմն՝ չար եք ու նեխած ներսից։ Ու ոչ մի աղոթք ձեզ չի փրկի, որովհետև փոխվել չեք ուզում, մենակ ձև բռնել եք ուզում։
Ես ձեր երկակի ստանդարտների ցա՛վը տանեմ։