| Հայկական ժամանակ
Հակապետական սանձարձակ քարոզչությունը սկսել է հատել թույլատրելիի բոլոր սահմանները եւ սպառնում է վերաճել ազգային աղետի: Հասկանալի է, որ «Կիկոսի մահը» ամեն դեպքում հայկական հեքիաթ է, բայց որ 21-րդ դարում Հայաստանում այդ տրամաբանությամբ քարոզչական տեռոր կիրականացվեր սեփական ժողովրդի դեմ՝ ամենամղձավանջային երազում անգամ հնարավոր չէր պատկերացնել: Լավ, հասկացանք, ներքաղաքական պայքար է, նախկին իշխանությունները փորձում են քաղաքական պայքարի շղարշի տակ խուսափել նախկինում արած «ղալաթների» համար պատասխանատվությունից, առջեւում էլ հանրաքվե կա, բայց լկտիությունն էլ պիտի չափ ու սահման ունենա:
Չնայած՝ նախկիններին սպասարկող քարոզչամիջոցների համար ի՞նչ չափ ու սահման, պատվիրատուն ինչ հանձնարարում է՝ այն էլ անում են: Իսկ հիմա կարծես թե հանձնարարված է հանրության մեջ խուճապ ու իշխանությունների եւ պետական կառույցների նկատմամբ անվստահություն առաջացնել: Մի քանի օր առաջ, օրինակ, բոլոր այդ քարոզչամիջոցները մեծ ոգեւորությամբ մի տեսանյութ հրապարակեցին, որտեղ ադրբեջանցի լրտեսներն իբր անարգել շրջում են Երեւանում ու ծաղրում Հայաստանի հատուկ ծառայություններին: Ֆեյսբուքյան վարձու «քոմենթչիներն» էլ մի քանի օր շարունակ ցեխն էին կոխում իշխանություններին… Ընդամենը մի քանի օր անց պարզվեց, որ տեսանյութը կեղծ էր: Եվ ի՞նչ, որեւէ մեկը ներողություն խնդրե՞ց այդ խայտառակ քարոզչական տեռորի համար: Իհարկե ոչ: Նրանց այդպիսի պատվեր չէին տվել: Փոխարենը նոր թեմա գտան՝ կորոնավիրուսը: Ու քանի որ պատվերը հստակ էր՝ խուճապ առաջացնել, մի-մի սմարթֆոն առած լցվեցին սուպերմարկետներն ու սկսեցին դատարկ վաճառասեղաններ փնտրել ու նկարել (ցանկացած սուպերմարկետում էլ ժամանակ առ ժամանակ ապրանքները վերադասավորում են, ու այդպիսի կադրեր գտնելը բարդ չէ): Ու՝ ահավոր աղմուկ-աղաղակ, թե փախեք-փրկվեք, գլխներիդ ճարը տեսեք, ո՞ւր են նայում ապաշնորհ իշխանությունները, եւ այլն: Իրականում մտնում ես ցանկացած խանութ՝ ամեն ինչ նորմալ է, ոչ մի խուճապ չկա, հետեւում ես նախկինների քարոզչամիջոցների հիստերիային՝ տպավորություն է ստեղծվում, թե Հայաստանում աշխարհի վերջն է: Հասկանալի է, չէ՞, որ դիտմամբ են անում՝ արհեստական խուճապ ստեղծելու նպատակով: Ոչ թե հավելյալ դիտումներ ապահովելու համար, այլ որովհետեւ հանձնարարությունն է այդպիսին:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ: