«Այն պատգամավորները, ովքեր խմբակցությունն են լքում և մանդատն են վայր դնում, ինչ-որ տեղ հասկանալի է, նրանք փորձում են իրենց ուժերն օգտագործել այլ գործունեության բնագավառում, դա լրիվ հասկանալի է, ընդունելի է։ Իսկ նրանք, ովքեր մանդատը վայր չեն դնում, երբ պատգամավոր են դարձել քաղաքական ուժի շնորհիվ և շատերն էլ ցուցակով են անցել, ոչ թե ռեյտինգային, օգտագործելով քաղաքական այդ իրավիճակը, դարձել են պատգամավոր և, վայր չդնելով մանդատը, առանձնանում են, ես դա անվանում եմ շատ ամոթ երևույթ այդ պատգամավորների համար, որովհետև ստացվում է էսպես՝ պարտությունը որբ է, իսկ հաղթանակն ունի հազար տեր», – ճեպազրույցի ընթացքում հայտնեց «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Արմեն Խաչատրյանը։

Վերջինիս խոսքով՝ եթե այլ իրավիճակ լիներ մարտի դաշտում, նրանք վայր չէին դնի իրենց մանդատները, կշարունակեին վստահել և գովաբանել, շատ «հեքիաթներ կպատմեին իրենց ներգրավվածության, արած-չարածի մասին»։

«Մարդիկ ասում են՝ մենք լավ իրավիճակների ընկեր, համախոհ ենք, բայց մենք նեղ իրավիճակների ընկեր չենք»,- շեշտեց պատգամավորը։

Արմեն Խաչատրյանը նոյեմբերի 9-ին ստորագրված փաստաթղթից տեղյակ չի եղել, բայց նույն օրը՝ ժամեր առաջ, կապի մեջ է եղել Արցախի որոշակի շրջանակների հետ և անընդհատ ահազանգեր է ստացել, որ այլևս հնարավոր չէ շարունակել պատերազմը։ Այդ մարդկանց հետ քննարկումներն ամենօրյա, ամենժամյա են եղել, ովքեր մինչ այդ միշտ հուսադրում էին, որ լավ կլինի։ Նրանք փոխանցել են, որ ժամերի, րոպեների խնդիր կա։

«Բառ, բառ փոխանցում եմ նրանց խոսքերը, որ այն ուժերը, որոնք գտնվում են Շուշիում, եթե ոտքով էլ իջնեն Ստեփանակերտ, քաղաքը պահելու խնդիր է առաջանալու»,- կատարվածից մանրամասներ հայտնեց պատգամավորը՝ նշելով, որ այդ գործընթացներին անձամբ չի մասնակցել, սակայն ստացել է  մեսիջներ, տեղյակ է եղել Արցախում տիրող ծայրահեղ ծանր վիճակի մասին։

Խաչատրյանը երկար ժամանակ է անցկացրել Սյունիքում և այլ վայրերում, որի մասին նախընտրել է լռել, ունի սեփական պատկերացումները մարտական գործողությունների վերաբերյալ և որևէ մեկից տեղեկություններ ստանալու կարիք չի ունեցել։

Քրիստինե Հովսեփյան