Էլեկտրական հոսանքները, որոնք շրջանառվում են լիցքավորված ամպերի և երկրի մակերեսի միջև կայծակի արտանետումների ժամանակ, պատասխանատու են զգալի վնասների և զոհերի համար: Ուստի կարևոր է մշակել ավելի լավ պաշտպանության մեթոդներ՝ ի լրումն ավանդական Franklin ձողի: Այստեղ մենք ներկայացնում ենք առաջին փորձը, որ կարճ և ինտենսիվ լազերային իմպուլսներով ձևավորված թելերը կարող են ուղղորդել կայծակնային արտանետումները զգալի հեռավորությունների վրա: Մենք հավատում ենք, որ այս փորձնական առաջընթացը կհանգեցնի առաջընթացի կայծակային պաշտպանության և կայծակնային ֆիզիկայի ոլորտում:
2021 թվականի ամռանը Շվեյցարիայի հյուսիսարևելյան Սանտիս լեռան վրա փորձարարական արշավ է իրականացվել տերավատ լազերային բարձր կրկնության արագությամբ: Կայծակի լիցքի ուղղորդումը դեպի վեր 50 մ հեռավորության վրա արձանագրվել է երկու առանձին գերարագ տեսախցիկների միջոցով:
Կայծակի լիցքի ուղղորդումը լազերային թելերով հաստատվել է երեք այլ դեպքերում VHF ինտերֆերոմետրիկ չափումների միջոցով, և ուղղորդվող կայծակի ժամանակ հայտնաբերված ռենտգենյան պայթյունների թիվը զգալիորեն աճել է:
Թեև այս հետազոտական ոլորտը շատ ակտիվ է ավելի քան 20 տարի աշխարհի բազմաթիվ հետազոտական խմբերի հետ, որոնք աշխատում են այս նպատակին հասնելու համար, այս արդյունքը ցույց է տալիս, որ կայծակը առաջնորդվում է լազերներով, ինչը կարող է հանգեցնել լազերային կայծակաձողի ստեղծմանը: Այս աշխատանքը ճանապարհ է հարթում ուլտրակարճ լազերների նոր մթնոլորտային կիրառությունների համար և զգալի առաջընթաց է հանդիսանում օդանավակայանների, արձակման հարթակների կամ խոշոր ենթակառուցվածքների համար կայծակային պաշտպանության լազերային պաշտպանության մշակման գործում:
Աղբյուրը՝ arxiv.org
Թարգմանեց Աստղ Խաչատրյանը
