Թշնամի բանակները գալիս են իրենց տարածած ազդեցության հետքերով: Կարելի է ավելի դիպուկ ձեւակերպում գտնել, դրանից իմաստը չի փոխվի: Ո՞վ է Հայաստանի քաղաքական, փորձագիտական դիսկուրս մտցրել թեզ, որ «Ադրբեջանը պահանջում է Հայաստանի սահմանադրության նախաբանից հանել անկախության Հռչակագիրը»: Չկա նման խնդիր, չի կարող լինել: Հայաստանի սահմանադրությունը Ադրբեջանի նկատմամբ որեւէ տարածքային պահանջ չունի: Եւ պետության առաջին դեմքից մինչեւ վերջին փորձագետը պետք է նույնը ասեն: Իսկ թե ինչու՞ են լռում սահմանադրագետ-իրավաբանները՝ չափազանց արտառոց է: Բանն այն է, որ անկախության հռչակագիրը հստակ սահմանում է, որ «Հայկական ԽՍՀ-ն վերանվանվում է Հայաստանի Հանրապետություն, կրճատ՝ ՀՀ»: 1989թ. դեկտեմբերի 1-ի որոշումն անվանված է «Հայկական ԽՍՀ-ի Լեռնային Ղարաբաղի միավորման մասին»: Այդ ակտը հետագա վավերացում չի անցել, ՀԽՍՀ սահմանադրության մեջ չի ինկորպորացվել: Այսինքն, Լեռնային Ղարաբաղը վերջնականապես ՀԽՍՀ-ին չի միավորվել, ԼՂ-ում Հայաստանի սահմանադրությունը, օրենքները, պետական կառավարման համակարգը չի գործել: Ադրբեջանի հնչեցրած «նախապայմանը» բացառապես դիվանագիտական-քաղաքական մանեւր է, որպեսզի խաղաղության պայմանագիր չստորագրվի: Եւ Հայաստանում հարցը պետք է ներկայացվի հենց այս դիտանկյունից:
Թիվ 1 սյունակ, Վահրամ Աթանեսյան