Զինվորին «դուխ տվողը» թիկունքին կանգնած բնակչությունն է | armradio.am

 

Ադրբեջանական հերթական ագրեսիայի մասին լուրից մի քանի ժամ հետո արդեն Տավուշում ենք։ Անընդհատ բնակավայրից բնակավայր ենք շարժվում, խոսում մարդկանց հետ, փորձում հասկանալ, թե ինչ է տեղի ունենում։ Երկրորդ օրվա ավարտին հոգնած հասնում ենք Տավուշ՝ նախկին Թովուզ, գյուղ։ Այստեղ ենք գիշերելու։

Առավոտ շուտ արթնանում եմ  թռչունների  ձայնից։ Շտապում ենք նախաճաշել ու դուրս գալ։ Ու նախաճաշի ժամանակ էլ զրուցում եմ մեզ հյուրընկալած Ռուբեն  Սմբատյանի հետ։  Թեման վերջին օրերի իրադարձությունները են։ Կենսաթոշակի անցած զինվորականը հայտնում է՝ կարեւոր դիրք ենք գրավել, հետո ավելացնում՝ մի ձայնագրի։ Անջատում եմ ձայնագրիչս։ Ու նախկին զինվորականը սկսում է բացատրել այդ դիրքի նշանակության մասին։

Զրուցի ընթացքում պարբերաբար լսվում են կրակոց ձայները։

«Աղջիկ  ջան, դու քո հարցերը տուր, ես պատասխանեմ»,- հանգիստ ասում է ու խորհուրդ տալիս՝ պետք  չի անհանգստանալ ու խուճապի մատնվել։

Բայց կրակոցները գնալով ուժեղանում են ու մենք մի պահ դադարեցնում ենք զրույցը։

«Աղջիկ  ջան դու քո հարցերը տուր ես պատասխանեմ»,–ասում է։

Ամբողջական հոդվածը՝ armradio.am