Հին Հռոմում կանայք անանուխի տերևներն օգտագործում էին որպես օծանելիք

Անանուխի բոլոր տեսակներն ունեն մեկ ընդհանուր բան՝ նրանցից բավականին ուժեղ հոտ է գալիս։ Այնուամենայնիվ, մարդկանց մեծամասնությունը սիրում է այդ բույրը։

Հետաքրքիր ու ռոմանտիկ պատմություն կապված անանուխի անվան հետ։ Այն այս բույսին տվել են Հին Հունաստանում, որտեղից անանուխը տարածվել է աշխարհով մեկ։ Մի լեգենդ կա Մինտա անունով մի գեղեցիկ աղջկա մասին։ Հադեսը՝ մահացածների թագավորության աստվածը սիրահարվեց նրան, իսկ նրա կինը՝ Պերսեփոնեն, պարզվեց, որ չափազանց խանդոտ էր․ նա զայրացավ և խեղճ աղջկան վերածեց կարճ ու աննկատ բույսի։ Հադեսը, իհարկե, վշտացած էր, բայց նա չկարողացավ վերադարձնել Մինթային իր արտաքին տեսքին։ Նա արեց այն, ինչ կարողացավ թերաճ թփին հրաշալի բուրմունք տվեց։

Հին Հռոմում ամեն ինչ շատ ավելի պարզ էր. հռոմեացիները սիրում էին անանուխ, բայց նրանք չէին հորինում իրենց սեփական լեգենդները։ Օգտագործում էին այս խոտը ճաշ պատրաստելու համար, դա ամենահայտնի համեմունքն էր: Կանայք անանուխի տերևներն օգտագործում էին որպես օծանելիք, իսկ ճյուղերը կարում էին բարձերի մեջ. նրանք ասում էին, որ անանուխի նուրբ բույրն օգնում է քնել և լավ երազներ է բերում։

Անանուխը օգտագործվել է և շարունակում է օգտագործվել որպես գլխացավի, աղիների հիվանդությունների, սրտխառնոցի և սպազմերի դեմ դեղամիջոց: Այն խթանում է ստամոքսը և նպաստում մարսողությանը: Անանուխը լայնացնում է արյունատար անոթները կարգավորում է սրտի աշխատանքը և լավացնում արյան շրջանառությունը։

Անանուխի եթերայուղն ամենահայտնիներից մեկն է աշխարհում։ Անանուխի բույրը վանում է մոծակներին և այլ միջատներին, մինչդեռ անանուխի լոսյոնները կարող են օգնել թեթևացնել մոծակների և այլ միջատների խայտոցներից հետո քորը։

Ասում են, որ անանուխի հոտը կարող է նույնիսկ վախեցնել մկներին։ Եթե ​​դուք տառապում եք ծովախտով և ձեզ վատ եք զգում, կարող եք մի քանի կաթիլ եթերայուղ լցնել արոմակուլոնի մեջ՝ այս բույսի հոտը կօգնի ազատվել անհարմարությունից։

Անանուխը բոլորովին անվնաս չէ։ Ինչպես ցանկացած դեղաբույս, այն ունի հակացուցումներ։ Չի կարելի անանուխ օգտագործել հղիության և կրծքով կերակրման ժամանակ:

Անանուխը կարելի է ավելացնել կոմպոտներին և մուրաբաներին, աղանդերին և հացաբուլկեղենի մեջ, սակայն հետաքրքիր է նաև, որ այն հիանալի կերպով բացահայտում է մսի համը։ Հիմնական բանը չափը չանելն է, հակառակ դեպքում մսի համն ընդհանրապես կկորչի։ Այս խոտաբույսը լավ համադրվում է նաև սուրճի հետ, եթե եփելու ժամանակ ավելացնեք անանուխի մի քանի տերև։

Գրիգ Հակոբյան